เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Chigaru]

ก่อนจะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ทดลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความข้องเกี่ยวต่างๆไว้ จนในที่สุดก็ยอมปล่อยไป ด้วยเหตุว่ามันอาจมีแม้กระนั้นเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักครั้งนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงเหมือนกัน"


‪ความเกี่ยวพันที่สวนกัน มันก็เปรียบได้ดั่ง เชือก ที่ต่างฝ่ายก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เพราะทุกคนมีเห ตุๆผล ที่จะดึงมันก็เลยส่งผลให้เกิดการแข่งขัน

‬ ‪คนไม่ใช่น้อยอาจจะคิดซินะว่า ผู้ใดกันที่ดึงเชือกเข้ามาตัวเองได้มากทุกๆที่สุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกคนที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าหาตนเองได้มากที่สุด นั้นก็คือคนที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตัวเองได้

แต่ว่าอย่ าลืมดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีอีกทั้งเ ลื อ ดและแผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ

‪หัวข้อนี้สอนให้ทราบดีว่า มันไม่มีความสำคัญหรอกว่าพวกเราจะเลิกกันทำไม ถ้าหากการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาอาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป ฉะนั้น


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากยิ่งกว่าจบเรื่อยไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห ตุที่คนเคยรักกัน คบกันมานับเป็นเวลาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป ทำไมก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามว่า อย ากทราบจังเพราะเหตุใดคนเคยรักกัน คบค้ากันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุไรจึงหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้นไม่นึกถึงอดีตกาลที่รวมฝ่าฟันมาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

แม้คนปกติธรรมดา ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากยิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะนึกถึงอดีตที่มีพวกเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นคุณค่าจวบจนกระทั่งจะมีทุกๆวันนี้ แม้ว่าจะระอา หงุดหงิดเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่คอยเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่แม้ผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที นั่นก็เพราะเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นจำพวกอ่อนแอทางจิตใจอยากได้หนีไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ได้อยากรับรู้ความรู้สึกของพวกเราและก็คนรอบข้างว่าเจ็บปวดรวดร้าวสาหัสจากผลของการปฏิบัติของเขามากเท่าใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนอย่างนี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะห่วงใยความรู้สึกคนที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปและใช้ชีวิตอยู่กับเราได้

เขาจึงไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร แม้บางครั้งบางคราวมีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็มองเห็นได้หลายครั้ง


รวมทั้งมักหาข้ออ้างช่วยเหลือให้ตนเองไม่ถูกลดน้อยลงด้วยการโยนข้อผิดพลาดให้เราก็ได้

คนแบบนี้จำเป็นที่จะต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาลัยอาวรณ์ ด้วยเหตุว่าเขามิได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันอาจจะโชคดีกับเราก็ได้เนื่องจากว่าพวกเราได้เห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา หากแม้สมัยก่อนจะร่วมสร้างต่อสู้

ปัญหาปัญหา แม้กระนั้นพอเขามั่งมีลืมตาอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตผู้คนถ้าเกิดทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ ถ้าเกิดมีคุณงามความดีไม่พอย่อมได้กินแม้กระนั้นเปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราขณะนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนกระทั่งหลงลืมจิตใจ ความดี คนใดกันเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกด้วยเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของพวกเรามารักตนเองและครอบครัวดีมากกว่าแล้ววันหนึ่งพวกเราจะขอบคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/